2.6 Nam terra continens adventus hostium non modo
expectatos, sed etiam repentinos multis indiciis et
quasi fragore quodam et sonitu ipso ante denuntiat;
neque vero quisquam potest hostis advolare terra,
quin eum non modo esse, sed etiam quis et unde sit,
scire possimus. Maritimus vero ille et navalis hostis
ante adesse potest, quam quisquam venturum esse
suspicari queat, nec vero, cum venit, prae se fert,
aut qui sit aut unde veniat aut etiam quid velit, denique ne nota quidem ulla, pacatus an hostis sit, discerni ac iudicari potest.
ch. 4
2.7
Est autem maritimis urbibus etiam quaedam corruptela ac demutatio morum; admiscentur enim novis
sermonibus ac disciplinis et inportantur non merces
solum adventiciae, sed etiam mores, ut nihil possit
in patriis institutis manere integrum. Iam
qui incolunt eas urbes, non haerent in suis sedibus,
sed volucri semper spe et cogitatione rapiuntur a domo
longius, atque etiam cum manent corpore, animo tamen exulant et vagantur. Nec vero ulla res magis
labefactatam diu et Carthaginem et Corinthum pervertit aliquando quam hic error ac dissipatio civium,
quod mercandi cupiditate et navigandi et agrorum et armorum cultum reliquerant.
2.8 Multa etiam ad
luxuriam invitamenta perniciosa civitatibus subpeditantur mari, quae vel capiuntur vel inportantur; atque habet etiam amoenitas ipsa vel sumptuosas vel
desidiosas inlecebras multas cupiditatum. Et, quod
de Corintho dixi, id haud scio an liceat de cuncta -- --
Graecia verissime dicere; nam et ipsa Peloponnesus
fere tota in mari est, nec praeter Phliuntios
ulli sunt, quorum agri non contingant mare, et extra
Peloponnesum Aenianes et Doris et Dolopes soli absunt a mari. Quid dicam insulas Graeciae? quae
fluctibus cinctae natant paene ipsae simul cum civitatum institutis et moribus.